έκθυμα

Μολυσματική πάθηση του δέρματος, η οποία προκαλείται από στρεπτόκοκκους και προσβάλλει συνήθως εξασθενημένους οργανισμούς. Το έ. εντοπίζεται κυρίως στις κνήμες και εκδηλώνεται, αρχικά, με τη δημιουργία μίας φυσαλίδας, με πυώδες ή πυσαιματηρό περιεχόμενο, η οποία γρήγορα εξελίσσεται σε φλύκταινα, που καλύπτεται από εφελκίδα κίτρινη και αργότερα μελανή. Η εφελκίδα αυτή πέφτει μόνη της και αποκαλύπτει εξελκωμένη επιφάνεια, το βάθος της οποίας καλύπτεται από πύον. Στη συνέχεια, η εξέλκωση επουλώνεται και σχηματίζει ουλή. Το έ. μεταδίδεται με ενοφθαλμισμό από ανοιχτές πληγές ή ύστερα από τραυματισμό με μολυσμένο αντικείμενο, ενώ η διασπορά του σε άλλα μέρη του σώματος γίνεται με το ξύσιμο, το οποίο προκαλείται από τη φαγούρα στο σημείο που έχει προσβληθεί. Θεραπεύεται συνήθως με αντισηπτικές ή επιθηλιοποιητικές αλοιφές και, σε βαρύτερες περιπτώσεις, με αντιβιοτικά. Το λοιμώδες έ. που προσβάλλει τα πρόβατα και τις κατσίκες, πάθηση γνωστή και ως φλυκταινώδης μεταδοτική δερματίτιδα, συνίσταται σε φυσαλιδοφλυκταινώδες εξάνθημα που εμφανίζεται συνήθως στην εξωτερική επιφάνεια των χειλιών των ζώων, αλλά και στον βλεννογόνο του στόματος καθώς και στο δέρμα. Το λοιμώδες έ. προκαλείται από υπεριό και μπορεί να έχει ως συνέπεια επιδημίες περιορισμένης γεωγραφικά έκτασης (ενζωοτίες), οι οποίες έχουν συχνά θανατηφόρα αποτελέσματα στα μικρά ζώα, όταν η πάθηση εντοπίζεται στην περιοχή του στόματος. Η κυριότερη προφύλαξη που μπορεί να ληφθεί κατά του λοιμώδους ε. είναι ο ενοφθαλμισμός του ιού που προκαλεί την πάθηση στο δέρμα των ζώων, ώστε να επιτευχθεί η ανοσία.

* * *

το (AM ἔκθυμα)

εξάνθημα τού δέρματος

νεοελλ.

λοιμώδης δερματοπάθεια

αρχ.

εξιλαστήρια θυσία.